vrijdag 28 april 2017

En ineens zijn er 2 maanden voorbij

Het heeft even geduurd maar daar ben ik weer.
De afgelopen twee maanden waren heftig maar mooi.
Jaimz groeit als kool en is inmiddels al zo goed als uit zijn maatje 50 kleding gegroeid.
Maar gelukkig hebben we nog veel meer maatje 56 die hij nu eindelijk aankan hahaha

Een ritme vinden qua voedingen blijkt nog knap lastig, meneer wil de ene dag na 4 uur en de andere dag bijna om het uur de fles. Slapen gaat ook de ene dag beter dan de andere maar dan kan ook komen door de drukte hier in huis!

We zijn namelijk de hele tuin aan het verbouwen dus het is de afgelopen week een drukte van jewelste, zand door de hele woonkamer is geen uitzondering en 6 man aan de keukentafel om een boterham te eten maakt het ook niet simpeler voor die kleine om een ritme te vinden...

Maar we komen er wel uit hoor!
Een heerlijke koningsdag in Den Bosch gevierd en nu nog lekker een paar daagjes vakantie met papa Martin!

vrijdag 24 maart 2017

Gekke bekken en 4 weken vol....

Vandaag is Jaimz precies 4 weken!
Het zijn wel prachtige weken zeg....

4 weken vol:

  • bezorgdheid om alles en niets
  • slapeloze nachten
  • kleertjes onderspugen en geen melk binnenhouden
  • verkeerde flessen en goede adviezen
  • huiltje 1,2,3,4 en 5 en allemaal voor iets anders!
  • buikkrampjes en dieetvoeding
  • poep en plas op de vreemdste plekken
Maar ook 4 weken van:
  • genieten, knuffelen en skypen met opa's en oma's 
  • lekker badderen in de tummytub
  • de hele wereld is verliefd op mij!
  • het krijgen van keiveel kaartjes en cadeautjes
  • lekker soezen met papa en mama
  • de wereld verkennen in een draagdoek
  • het allermooiste cadeautje van de wereld zijn voor papa en mama !!

zaterdag 11 maart 2017

Een spannende dag

2 weken geleden werd ik moeder.
van de ene op de andere dag veranderde mijn lever op de mooiste manier die er maar is.
swij ontmoetten eindleijk ons mannetje Jaimz en kunnen vanaf dag 1 niet meer zonder hem.

Vandaag is een spannende dag want vandaag gaan mama en jaimz naar dee zaak, mama gaat
 proberen een paar uurtjes mee te deraaien bij een superleuk gezelschap van vaste gasten en ookal heb iki er veel zin in ben ik nieuwsgierig wat Jaimz vindt van deze 'verandering'.

Papa heeft een heerlijk bedje voor hem klaargezet en blijft lekker bij hem knuffelen in de bovenzaal van ons restaurant (hij heeft dus eigenlijk een privé ruimte) dus ik hoef me nergens zorgen om te maken maar toch vind ik het oooo zo spannend!

Als het niks is of ik heb er geen fijn gevoel bij ga ik gewoon lekker weer met Jaimz naar huis hoor...
het is maar een testje..

Ik hou jullie op de hoogte

woensdag 8 maart 2017

Onze kleine man

Vandaag is het dag 13 dat ik mezelf mama mag noemen.
Onze kleine man is geboren op vrijdag 24 februari 2017 en in goede gezondheid.
Hij woog 3200 gram, was 48 cm lang en heeft voor ons de mooiste naam van de wereld:

                                                         Jaimz

Onze Jaimz doet het goed, wat is het ontzettend leuk om  mama te zijn.
De sores en perikelen van mijn zwangerschap verdwijnen meer en meer naar de achtergrond terwijl ik geniet van ieder momentje.

De eerste dagen waren spannend, en vooral de eerste 2 nachten vond ik moeilijk.
Ieder ademhalingkje, zuchtje, kermpje of ander geluidje zorgde voor onrust en terwijl papa heerlijk naast me lag te slapen heb ik wel honderd keer gekeken 'of hij nog ademde'.

Dat schijnt erbij te horen...

Inmiddels hebben we een lekkere routine, verrassend hoe snel dat went allemaal!
Jaimz krijgt flesvoeding, vanaf het begin, en dat is een bewuste keuze van ons samen.
Tot nu toe gaat het heel goed, hij drinkt heerlijk zijn flesjes leeg en is een tevreden baby.

Laat ik nog maar niet beginnen over hoe ontzettend knap hij wel niet is !
Ik hou jullie op de hoogte ;)

donderdag 6 oktober 2016

En het is..... een baby!

En ineens zijn we 2 maanden verder.
Allereerst de baby: WE KRIJGEN EEN ZOONTJE!!

We hebben met 16 weken een speciale geslachtsbepalende echo gedaan en het was prachtig.
Dit keer waren Pa en Ma R en Papa H en zijn verloofde W erbij.
Omdat W ziek is en nu met de Chemo bezig is was het heel belangrijk voor me dat zij erbij kon zijn. Ik ben dan ook zo ontzettend blij dat dit gelukt is!

Overigens is dit al een maand geleden en hebben we inmiddels afgelopen dinsdag ook de 20-weken echo al gehad. Vandaag ben ik 19 weken en 4 dagen zwanger dus zegmaar 'op de helft'.
Het wordt allemaal steeds echter nu en we hebben zelfs een deel vd babykamer al klaar!

Papa H is het familiewiegje van W aan het klaarmaken en Schoonmoeder R gaat daar een hoes in maken voor me. Ondertussen is het kamertje geschilderd, staan de kledingkast en het ledikantje al klaar, hebben we een nieuwe auto gekocht mbv de ouders en is bijna alles al in huis!

Met W gaat het redelijk.... er zijn goede en minder goede dagen...
Verder kijken we heel voorzichtig vooruit, ze heeft nu 2 kuren gehad en die schijnen wel enige vooruitgang te boeken dus daar houden we ons maar aan vast.
Ik merk dat de gezondheid van W mij heel erg bezighoudt maar probeer echt wel te genieten van de zwangerschap. Ondertussen zijn M en ik vooral bezig met het voorbereiden op de komst van ons kleine kindje.

Ik hou je op de hoogte....


maandag 8 augustus 2016

Verschrikkelijk nieuws en een emotionele warboel

Het is een tijd geleden en er is een hoop te vertellen...
Een aantal dagen nadat we iedereen verteld hebben dat ik in verwachting ben kreeg ik plotseling helderrood bloedverlies. Ik was doodsbang... maakte mezelf wijs dat ik het vruchtje verloren was.

Gelukkig was dat niet zo, na overleg met de VK werd er een spoedecho gemaakt en bleek dat ons kleintje gewoon goed zat. Het was nog ieniemienie maar het was er wel!

Helaas werd het vanaf dat moment emotioneel en lichamelijk een heftige maand... ik kreeg heel veel rugpijn... er waren dagen dat ik van ellende niet kon zitten, staan of lopen en ik ben bij de HA geweest voor advies... Ik kreeg 5 tabletjes Diazepam mee, voor 'uiterste nood' waarvan ik er 1 heb gebruikt toen het op z'n heftigst was.

Verder heb ik het niet meer gebruikt omdat er weinig bekend was van het effect van deze 'spierverslapper' op de baby en ik geen risico wil lopen.

Ondanks dat ik niet geloof dat de Diazepam er iets mee te maken had kreeg ik vlak erna gevoelens die ik niet eerder ervaren heb. Ik werd erg neerslachtig, zag alles somber in en maakte onnodig veel ruzie met M. terwijl M en ik eigenlijk nooit ruzie hebben....

Ik sliep slecht, hing iedere dag boven de toilet, werd vaak wakker, had veel rugpijn en was een emotionele warboel.

Daarbovenop kregen we heel slecht nieuws in de familie.
Hier wil ik niet te ver over uitwijken maar de ziekte is terug bij W.
De klap die we allemaal hebben gekregen hierdoor is groot, er is een groot verdriet en een heftige onzekerheid in de plaats gekomen voor die neerslachtigheid (die gelukkig na 3 weken weg ging)
... De tijd zal ons moeten leren hoe of wat het verder moet met W maar voorlopig drukt de verschrikkelijke waarheid op mijn hart. Ik zou niet weten wat ik moest als.... ..... ..... 

Voor nu is er ook ander nieuws: Mama L komt morgen lekker een nachtje slapen! Omdat wij zo ver weg wonen zie ik haar niet heel veel dus ik vind het super. Ze komt met het OV om te kijken hoe dat gaat en als dat allemaal goed gaat komt ze misschien vaker langs. Ik mis haar erg dus dat zou fijn zijn. Woensdag om 15.45 uur is de 12-weken echo en dan gaat ze ook mee.

Hopelijk is alles nog goed met ons kleine 'draakje'...

woensdag 29 juni 2016

Vertellen maar!!! Deel 1/2

Zo daar ben ik weer, of beter gezegd: daar zijn 'wij' weer.
Volgens eigen berekening ben ik vandaag 5 weken en 4 dagen zwanger.
Gisteren en eergisgteren waren hele spannende dagen want wij hebben besloten het de familie toch al te vertellen! (nouja.. ik eigenlijk...)

Heel eerlijk? ik hield het niet meer... Ik ben zo verheugd dat ze het nu weten!

Eerst naar mams

Maandag eerst naar mams gegaan, terwijl ze de bami stond te maken vroegen we haar en broer G even naar buiten te komen en gaven we ze een cadeau'tje.
Mams een paar sokjes met de tekst: I Love Oma en broer een mok met de tekst I Love Oom...
De reacties zijn zo lief en gelukkig heeft Mart het op film!!!

Mams is helemaal in e wolken en wil graag iets bijzonders voor ons doen. Ze denkt eraan omj de kinderwagen cadeau te geven maar we hebben afgesproken eerst even af te wachten welke het wordt en of dat niet een te duur cadeau is. (weet zelf nog niet eens wat die dingen kosten...)
Ze had het echt nog niet verwacht nu maar is superblij en daar gaat het om!

Toen naar paps

Mijn ouders zijn uit elkaar (al jaren) dus een 2e bezoekje was nodig laten we maar zeggen.
Gelijk door naar Paps en W en hun reactie was ietsjes anders....
Niet negatief.. maar anders...

Ze hadden blijkbaar al een vermoeden doordat ik in het berichtje gezet had dat 'het belangrijk was'. (ouders wonen in dezelfde stad, wij wonen anderhalf uur ervandaan dus het was wel zo praktisch om in 1 x door te gaan en ik nam geen nee als antwoord) Achteraf ook wel een beetje stom van me maar ik wilde zeker weten dat ze thuis waren...
In ieder geval waren ze wel heel erg blij en al was hun eerste reactie niet zo tof als die van mams zijn ze inmiddels heel erg happy!

Dan ook maar langs de meiden

Omdat ook mijn zus en haar vriendin in dezelfde stad wonen hebben we afgesloten met een bliksembezoekje alvorens huiswaarts te keren. Even een kort telefoontje met: 'kunnen we zo ff langskomen? Het is belangrijk!' was genoeg en hoppa daar gingen we.

10 minuten later werden we naar binnen getrokken met een supernieuwsgierige half springende en hupsende zus die niet snel genoeg kon vragen:

 'Komen jullie vertellen wat ik denk dat jullie komen vertellen??!'
Ik moet weer glimlachen als ik haar voor me zie trouwens...
Toen zijn we voldaan naar huis gegaan en lekker ons mandje ingedoken.

Morgen vertel ik over ons bezoek aan Mart zijn ouders...